adidas Supernova Glide Boost 6 – numer jeden na asfalt

W zeszłym roku, kiedy pojawił się boost miałem do niego takie same podejście jak do każdej innej „rewolucji” wykreowanej przez PRowców – obojętne. W tym roku kolekcja butów na booście poszerzyła się i obok kultowego Energy Boosta znalazły się w niej miejsce również na inne modele. Jednym z modeli, do których boost wszedł jest właśnie Supernova Glide.

Glide z numerem szóstym to w zasadzie kompletnie nowy but. Wszystkie dotychczasowe modele Glide’ów od jedynki do piątki zbudowane były na startych dobrych systemach jak adiPrene, adiPrene+ oraz Formotion. W nowym Glide nic z tego nie zostało. Nowy Glide to całkowicie inny i zupełnie nowy but.

Zacznijmy od góry, czyli o cholewce słów kilka

Zacznę od góry, czyli od cholewki, bo ona aż takiej różnicy nie robi. Co jest w niej charakterystyczne to na pewno brak szwów w palcach. Można dzięki temu mieć w nich mniejszy zapas miejsca między palcami a cholewką.

Ja wybierając buty waham się zawsze między 12 US a 12,5 US. W Glide’ach wybrałem 12 US i jestem z tego powodu zadowolony. Miejsce w palcach mam, choć nie jest go aż tak dużo jak w innych, większych modelach, lecz w zupełności wystarcza.

Być może dzięki temu też but jako całość leży dużo lepiej na mojej stopie.

Glide Boost to jeden z tych niewielu butów kiedy mam wrażenie że spece adidasa zrobili w nocy odlew mojej stopy i na tej podstawie skonstruowali buta. Kiedy pierwszy raz go założyłem na stopę wiedziałem że to jest TO. Może luzu w palcach nie mam za wiele, ale za to trzymanie śródstopia jest idealne. Dodatkowo w śródstopiu but okazał się mieć jedną ciekawostkę – wewnętrzną skarpetę. Działa czy nie działa – śródstopia czuje się komfortowo.

Trzymanie pięty jest podobnie idealne, co śródstopia. Całościowo but dobrze leży nawet jeszcze przed zasznurowaniem sznurówek. Sznurówki dopełniają tylko owe dobre dopasowanie.

W biegu z cholewką nie miałem najmniejszych problemów. Nie obcierała, nie podrażniała i specjalnie się nią nie przejmowałem. W butach podbiegłem zawody na 5 kilometrów, półmaraton i maraton i nigdy mi nic z jej strony mi nie dolegało.

Tyle o cholewce.

Podeszwa, czyli boost

Podeszwa to jest coś, co robi różnicę. W podeszwie mamy przede wszystkim boosta. Ale nie tylko, bo jest on uzupełniony również zwykłą pianką. Stosunek boosta do pianki w Glide’ach to 55% boosta i 45% pianki i choć z pianki wykonana jest prawie połowa podeszwy, to boosta czuć bardzo wyraźnie. A raczej czuć, że ma się pod stopami coś innego niż zwykła pianka.

Amortyzacja jest na dobrym poziomie. Czuję ją wyraźnie, ale nie przeszkadza. Nie jest w żadnym wypadku poduszkowata i nie mam wrażenia zapadania się w niej. Jest miękko, sprężyście i dynamicznie. Fajne jest też to, że amortyzacja rozłożona jest na całą długość podeszwy równomiernie. W niektórych butach, co innego mam pod piętą a co innego pod śródstopiem, co nie zawsze jest komfortowe. W Glide’ach jest jednolicie na całej długości.

But jest też ciekawie wyprofilowany. Nie jest od spodu płaski jak większość, ale pod śródstopiem mamy coś, co można nazwać „kołyską”. Chodzi o to, że w momencie, kiedy odrywam piętę i przechodzę na palce, but dalej sam leci do przodu. To zdecydowanie ułatwia przetaczanie stopy. Można nawet powiedzieć, że odwala część pracy za mnie. Ową „kołyskę” czuję najlepiej jeszcze zanim zacznę biec. Podczas biegu czuję ją słabiej, ale ona cały czas działa i but po asfalcie po prostu „idzie”. Jego przetaczanie jest bardzo płynne i nieco prowokujące do szybszego biegania. Pierwsze rozbieganie w Boostach zrobiłem o 10 sek na kilometr szybsze niż powinienem, mimo że biegłem na tym samym tętnie. Może i przypadek a może i boost…

W terenie jest gorzej. Nie skusiłem się zrobić wbrew producentom i biegać w nim w głębokim lesie, ale po ziemnych drogach trochę kilometrów w nim zrobiłem. Szału nie ma. Na mniej równej i nie asfaltowej nawierzchni but traci sporo ze swojej dynamiki. Nie ma tak dobrego przetaczania. Nie czuć też aż tak dobrze amortyzującego i sprężystego boosta. Poza asfaltem Glide Boost jest butem średnim.

Podeszwa wykończona jest twardą gumą marki Continental. Tak, to ci od opon samochodowych. Dzięki temu but ma dobrą przyczepność na asfalcie i jest dużo bardziej odporny na ścieranie. Znakiem charakterystycznym Comninentala jest też „piszczenie” przy pierwszym założeniu. Bieżnik piszczy czy to na płytkach czy na panelach. Po jednym treningu w warunkach zewnętrznych na szczęście mu przechodzi.

Waga raczej ciężka

Ważąc buta doznałem niemałego zaskoczenia. But waży całkiem sporo, bo w moim rozmiarze 12 US są to 353 gramy. To dosyć sporo jak na but treningowy aczkolwiek wagi tej nie czuć na stopie.

Podsumowując

Supernova Glide Boost 6 to w tym momencie mój numer jeden, jeśli chodzi o buty treningowe na asfalt. Ma świetne przetaczanie, świetne trzymanie stopy i świetną, ale nie przeszkadzającą amortyzację. Nie mam obecnie u siebie buta tak dobrze spisującego się na asfalcie. Jest wystarczająco dynamiczny abym mógł pobiegać w nim szybciej, ale też wystarczająco amortyzowany, aby biegać w nim maratony. Na tą chwilę nie znajduję w nim wad i gdybym mógł to biegałbym chyba tylko w nim.

Kosztuje 499 złotych i w przeciwieństwie do wielu innych butów opisywanych na blogu większość tej kwoty wyłożyłem na niego z własnej kieszeni. I nie żałuję, bo to jeden z najlepszych butów, jakie mam.