Asics Superblast – supertreningówka, co w niej jest?

Czy to ptak, czy to samolot? Są takie buty, które ciężko umieścić w jednej szufladce. Takim butem jest właśnie Superblast. But teoretycznie na półce wśród szybkich. W praktyce – bardzo miękki i przyjemny but na co dzień. Lekki, a jednocześnie miękki i sprężysty. Zastosowań może mieć kilka, ale określenie supertreningówka do niego całkiem dobrze pasuje.

Przeznaczenie

Asics Superblast to but treningowy z bardzo dużą, wręcz maksymalną amortyzacją. Przeznaczony na wszelkiego typu twarde nawierzchnie jak asfaltowe ulice, chodniki i szutrowe drogi. To idealny towarzysz długich spokojnych rozbiegań, ale jak na tak wysokie i miękkie buty zapewnia też całkiem przyjemną sprężystość i dynamikę. Bardzo dobrze poradzi sobie także na szybkich jednostkach treningowych i zawodach. Przeznaczony jest w pierwszej kolejności dla osób o neutralnym sposobie przetaczania stopy.

Plusy

• bardzo miękka amortyzacja,
• płynne przetoczenie z pięty na palce,
• bardziej naturalnie układający się pod stopą niż buty z wkładkami karbonowymi,
• cienka, przewiewna ale trzymająca cholewka,
• niska waga (wśród 17% najlżejszych butów na blogu).

Minusy

• brak karbonu, a co za tym idzie, mniejsza dynamika niż buty karbonowe,
• podeszwa zbierająca kamyki,
• wysoka cena.

Asics – co jest co?

Superblast to drugi obok Novablasta model z serii ,,Blast”. Zarówno jeden jak i drugi jest z pogranicza butów treningowych i treningowo-startowych. Pozwolą komfortowo pokonywać długie kilometry, ale też nie będą zamulały na nieco szybszych odcinkach. Teoretycznie są to buty o podobnym przeznaczeniu co Nimbus (Superblast) i Cumulus (Novablast), ale oferujące trochę więcej sprężystości (za to mniej stabilności).

Alternatywy

Alternatywy wskazać niełatwo, bo konstrukcyjnie but ten przeciera nowy szlak. Może być i jest odpowiedzią na carbonowe Prime X strungi i NB Supercomp Trainer, ale mimo wszystko bardziej treningowe niż startowe zastosowanie sprawia, że nie widzę przeszkód by był alternatywą dla butów z kategorii ,,poduszkowców” jak nawet Nimbusy 25. W sumie, to czemu nie!

Wysoka podeszwa i amortyzacja

W bucie jest dużo i mało. Dużo bo pod kątem wysokości i objętości podeszwy jest to but wręcz potężny. Pod częścią piętową mamy 45,5 milimetra pianki, a pod częścią przednią 37,5 milimetra. To wartości wykraczające poza dozwolone przez World Athletics, więc gdyby ktoś z Was chciał atakować jeden z rekordów w tabelach światowych, to wynik w tym bucie nie zostanie uznany. Z punktu widzenia amatorskiego biegania jest to natomiast bez znaczenia.

Jednocześnie tak wysoką podeszwę na blogu miały dotychczas raptem dwa modele – adidas Prime X Strung (50 mm) oraz New Balance Supercomp Trainer (47 mm). Patrząc na ilość butów, które pojawiły się na blogu jest to but, który pod kątem wysokości podeszwy buta mieści się w mniej niż 1 % najwyższych butów na blogu.

Podeszwa ta pod kątem technicznym wykonana została z dwóch najlżejszych, a zarazem i najbardziej sprężystych pianek stosowanych w butach Asics, czyli FF Blast Plus oraz FF Blast Turbo. Co to znaczy w praktyce? Znaczy, że mamy tu zarazem bardzo, bardzo miękką i komfortową podeszwę z całkiem nienajgorszym ,,odbiciem”. Patrząc na sam poziom amortyzacji jest to but, który byłby odpowiedni nawet dla biegaczy do około 100 kilogramów. Jednocześnie miękka podeszwa trochę pod piętą pływa, co może być nie bez znaczenia na ogólną stabilność buta. W przypadku poszukiwania buta jednocześnie na bardzo wysokim poziomie amortyzacji jak i stabilizacji może nie być to dobra opcja. Jeśli szukasz tylko komfortu i miękkości powinieneś być bardzo usatysfakcjonowany.

Ale…

Jednocześnie but ten ma w sobie pewien paradoks. Z tak wysoką i sprężystą podeszwą jest konkurentem dla takich modeli jak wspomniane wyżej Prime X Strung oraz Supercomp Trainer. Tylko że oba konkurencyjne modele korzystają z elementów z włókna węglowego, które zapewniają im większą sztywność, ale i bardziej responsywne odbicie. Takiej płytki, czy to z włókna węglowego czy z innego materiału w Superblastach nie ma. Dynamika opiera się tylko i wyłącznie na piance.

Równocześnie podeszwa wcale nie jest tak miękka i plastyczna jakby się mogło wydawać. Superblast oferuje pewien poziom sztywności podeszwy. Przypomina to rozwiązania z wielu modeli Hok, na przykład Bondi czy Cliftona – gdzie mamy wysoką podeszwę wykonaną wyłącznie z pianki, a jednocześnie but oferuje delikatny „rocker”. Podobnie jest w Superblastach. Brak płytki z włókna węglowego sprawia też, że cały but układa się pod stopą bardziej „naturalnie”, niż karbonowe startówki.

Może być więc niezłą opcją dla osób szukających szybkiego buta na treningi i starty, ale źle czujących się z karbonem pod stopą. Są tacy! Na maraton w okolicach 2:50 do 3:30 będzie myślę, że idealny. Aczkolwiek temp zaczynających się od cyfry ,,3″ także się nie boi.

Bieżnik z miejscem na kamyki

Bieżnik w Superblastach jest bardzo podobny do tego który mamy w Novablastach.  Aplikacje gumy są głównie na krawędziach podeszwy, ale jest ich wystarczająco dużo aby zabezpieczyć podeszwę przez przedwczesnym zużywaniem. Jednocześnie przez środek podeszwy biegnie długa, dosyć wąska i głęboka bruzda. Może zbierać kamyki podczas biegów po szutrowych drogach.

Podsumowując bieżnik w Superblastach przeznaczony jest na utwardzone drogi, ulice i chodniki. Na szutrach też nie powinno być najgorzej i jeśli tego typu drogi są raczej wyjątkiem na twoch biegowych trasach to nie przejmowałbym się nimi zbytnio. Najwyżej od czasu do czasu przyniesiesz jakiś kamyk. Natomiast jeśli dużo twoich tras prowadzi po szutrowych i ziemnych drogach to Superblast może nie być najlepszym wyborem.

Przewiewna cholewka

Cholewka w Superblastach wykonana jest z cienkiej jednowarstwowej technicznej siatki. Podobnej na swój sposób do tej stosowanej  we flagowym Metaspeedsky+, ale jednak nieidentycznej. Ta w Superblastach jest nieco grubsza i nie aż tak ażurowa. Jednocześnie cały czas dosyć elastyczna i bardzo przewiewna.

Miejsca w przedniej części jest dosyć dużo. Zarówno na długość jak i na szerokość. Można spotkać się z opinią, że przez tak szeroki i przestronny przód buta należy wybrać w nim rozmiar o pół mniejszy niż zazwyczaj. Jednak moim zdaniem wtedy można mieć wątpliwość czy na dystansie, po godzinie czy dwóch biegu tego miejsca nie okaże się za mało. Ja sugerowałbym nie kombinować z rozmiarem i wybrać taki jak w innych butach biegowych.

Dalej dopasowanie jest dobre, takie trochę ,,wyścigowe”. Przy standardowej stopie but nie zapewnia zbyt wiele luzów w rejonie śródstopia i pięty. Wykończenie wewnątrz także bez zastrzeżeń. Wszystkie elementy połączone bezszwowo. W rejonie pięty gąbki są, ale nie w tak dużej ilości jak w treningowych ,poduszkowcach”. Jest komfortowo, ale mimo wszystko Superblast próbuje zachować odrobinę sportowego charakteru.

Waga lekka

Według materiałów producenta Superblast waży 239 gramów. W moim rozmiarze 12 US waży 273 gramy. Znajduje się tym samym wśród 17% najlżejszych butów na blogu. W tym gronie Superblast jawi się jako lekki but. Jeśli spojrzelibyśmy na buty szybkie, na startówki i buty treningowo-startowe wtedy nie byłoby już tak kolorowo. Superblast znalazłby się w 46% najcięższych butów. Niemniej jednak jeśli dla mnie jest to bardziej but treningowy niż startowy. Jako but treningowy jest bardzo lekki.

Podsumowując

Superblast chciałby być butem startowym, ale nie może, bo przez brak płytki z włókna węglowego nie oferuje takiej dynamiki jak startówki oparte na karbonie. Cała siła tego buta jest w olbrzymiej platformie z miękkiej i sprężystej pianki. Bardzo przyjemnej na nieco szybszych amatorów, którzy mogliby się pokusić o to aby to był ich but startowy na biegi na dystansach półmaratonu i maratonu. Dla najszybszych mógłby być opcją na but treningowy na codzienne rozbiegania w tempie na przykład około 4:30/km. Stałby na półce obok karbonowych startówek.

Wreszcie może być to but dla tych, którzy po prostu szukają lekkiego buta, a jednocześnie bardzo dobrze amortyzującego i jednocześnie dynamicznego. Na angielskojęzycznych stronach można czasami spotkać określenie, że to supertreningówka i coś w tym jest