Buty treningowo-startowe – czym się różnią i dla kogo są przeznaczone?

Buty treningowo-startowe to rodzaj obuwia, którego nazwę można mylnie rozumieć. Bo skoro są to buty zarówno na starty jak i na trening, to po co szukać innych butów do biegania? Rzeczywistość nie jest jednak tak oczywista i wymaga wyjaśnienia do czego służy but startowy a do czego treningowy? Co od tego typu butów wymagamy?

Czym charakteryzuje się but do treningowy?

But treningowy w swoim ogólnym założeniu jest butem co codziennego biegania. Zazwyczaj jest to bieganie dosyć spokojne i wolne. Choć różni biegacze różnie definiują co jest „wolnym” tempem. Buty takie skupiają się przede wszystkim na amortyzacji i zapewnieniu bezpieczeństwa. Wszystko po to aby codzienny trening był jak najbardziej wygodny i bezpieczny. Pod kątem swojej budowy buty treningowe posiadają grubą podeszwę, wypełnioną zarówno pianką, jak i innymi technologiami amortyzującymi. W tego typu butach znajdziemy też zazwyczaj dużo usztywnień. But taki ma być stabilny i dobrze trzymać stopy.

Większa ilość amortyzacji i stabilizacji przekłada się na bezpieczeństwo, większą wytrzymałość i żywotność w granicach 1000-1500 kilometrów. Jednakże wiąże się to również z większą wagą buta. Dla większości biegaczy, bez względu na poziom zaawansowania, są to podstawowe obuwie do biegania.

Czym charakteryzuje się but startowy?

Na przeciwnym biegunie znajdują się buty startowe. Jak sama nazwa wskazuje są to buty przeznaczone do startów w zawodach. Mają maksymalnie ułatwiać szybki bieg. Charakteryzują się one niską wagą i bardzo dużą responsywnością podeszwy, która zapewnia dynamikę i odbicie podczas szybkiego biegu. Czasami, ale nie jest to zasadą, posiadają również obniżony drop, czyli mniejszą różnicę między piętą a palcami. Niższy drop sprzyja bieganiu ze śródstopia, co z kolei przyczynia się do zwiększenia szybkości. Warto jednak zaznaczyć, że zakup butów startowych nie gwarantuje zmiany stylu biegu. Możesz mieć najszybsze buty biegowe świata, ale jeśli jesteś wolnym biegaczem to zostaniesz wolnym biegaczem.

Perspektywa lekkich, responsywnych i dynamicznych butów może być kusząca. Jednak ma to też swoją cenę. Buty startowe zaprojektowane są do szybkiego biegania i nie zawsze dobrze radzą sobie podczas truchtania. Często przy wolnym bieganiu są znacznie mniej stabilne od butów treningowych. Wydajność i responsywność ma też swoją cenę w mniejszej lub znacznie mniejszej żywotności tego typu obuwia. W butach treningowych zrobisz czasami 1500 kilometrów zanim stracą amortyzację. W startówkach czasami tylko 500 km.

But treningowo-startowy to kompromis

Buty określane mianem treningowo-startowych nie posiadają wszystkich cech zarówno butów treningowych jak i startowych. Buty treningowo-startowe są kompromisem. Z jednej strony pomiędzy stabilnością, bezpieczeństwem i wytrzymałością buta treningowego a lekkością, responsywnością i dynamiką buta startowego. Stąd też nazwa treningowo-startowe, ponieważ w zależności od biegacza mogą być używane na różny sposób. Dla szybszych biegaczy mogą być butami treningowymi. Dla wolniejszych i mniej zaawansowanych mogą być butami do startów w zawodach.

To buty startowe dla mniej zaawansowanych

Pierwszą grupą są biegacze mniej zaawansowani, którzy zaczynają intensywniej trenować. Podnoszą swoją prędkość i wkraczają w moment, kiedy dla uzyskania lepszych wyników potrzebny jest lżejszy i bardziej dynamiczny rodzaj obuwia. Pierwszym krokiem w tym kierunku jest właśnie wybór butów treningowo-startowych. Są one bardziej dynamiczne niż buty treningowe, ale nadal bezpieczne.

Ciężko jednoznacznie ocenić kiedy ktoś jest na tyle szybki i wytrenowany żeby zacząć korzystać z butów treningowo-startowych. U każdego może to wyglądać nieco inaczej. Każdy ma też swoje własne preferencje. Granice można określić tylko w przybliżeniu. W przypadku maratonu takim przybliżonym minimum jest wynik 3:30, w przypadku półmaratonu 1:40 a na dyszkę około 45 minut. U każdego może być to natomiast sprawa indywidualna.

To buty na co dzień dla zaawansowanych

Drugą grupą do której skierowane są buty trenngowo-startowe są zawansowani i najszybsi biegacze. To biegacze, którzy nie mają problemu z pokonaniem maratonu w czasie 2:59, półmaratonu w czasie 1:25, a dystansu 10 km poniżej 40 minut. To też biegacze, którzy na zawodach korzystają z najbardziej zaawansowanych butów startowych.

Dla tak szybkich biegaczy buty treningowo-startowe mogą być butami, które posłużą im na co dzień. Nie są tak „wolne” jak typowe buty treningowe, a jeszcze nie tak szybkie jak najszybsze startówki. Jednocześnie mają akceptowalny poziom bezpieczeństwa, który przyda się na co dzień. Zaawansowani biegacze często wykorzystują tego typu buty jako buty do codziennych treningów. Dla nich mogą być butami treningowymi.

Podsumowanie

Zawsze pierwszym wyborem butów do biegania powinny być buty treningowe. Następnie, w miarę postępów i osiągania coraz lepszych wyników – buty treningowo-startowe. Dopiero na końcu – buty startowe. Natomiast jeśli biegasz dla własnej satysfakcji i nie dążysz do kolejnych życiówek i rekordów, najlepiej sprawdzą się buty do biegania określane mianem treningowych. To jest podejście, które wybiera (i powinna wybierać) większość biegaczy.

PS To jest aktualizacja wpisu oryginalnie opublikowanego w maju 2017 roku.