Asics Trabuco Max – jeszcze więcej Asicsa

Przyzwyczailiśmy się do klasycznego FujiTrabuco. Mega uniwersalnego buta terenowego. Co by jednak się stało gdyby tą uniwersalną terenówkę napompować pianką jeszcze bardziej? Niech będzie jeszcze lepiej amortyzowany! W ten sposób powstanie Trabuco Max! But tak bardzo miękki, że będący alternatywą dla Hoki.

Przeznaczenie

Trabuco Max to but do biegania w trudnym terenie. Pod kątem przeznaczenia dedykowany raczej w skalisty trail oraz ścieżki mniej wymagające technicznie. Sprawdzi się zarówno w terenie górzystym jak i na mniej wymagających trasach w podmiejskich lasach. Z racji wysokiej amortyzacji jest to but przede wszystkim na długie dystanse i ma być synonimem miękkości i komfortu na dowolnym dystansie.

Alternatywy

Jeśli to co napisałem wyżej przypomina Ci Hokę to masz rację. Trabuco Max może być alternatywą dla Hoki Challengera czy nawet Speedgoata. A także dla pozostałych maksymalistycznych butów.

Co w bucie?

Zacznijmy od spodu. Pianka Flytefoam, którą znamy także z takich modeli jak Nimbus, Cumulus czy Kayano jest podstawą także modelu Trabuco Max. Pianki jest dużo. To 28 mm pod piętą i 23 mm pod przednią częścią stopy. W bucie jest miękko, bardziej miękko niż w jego klasycznej wersji czyli Trabuco. Ta miękkość jest bardzo przyjemna i nieco zaskakująca – w terenie Asics tak miękkiego buta jeszcze nie miał.

Wysokość podeszwy jest o kilka milimetrów mniejsza niż te w Hoce ale i tak tworzy dosyć grubą i miękką podeszwę. Jak sama nazwa „Max” wskazuje jest jej dużo i swoją grubością bardzo dobrze izoluje od tego co pod spodem. Kamienie i ostre krawędzie będzie pokonywał komfortowo. W odczuciu przypomina mi Hokę. Spodziewam się, że mógłbym biegać w nich wszędzie i po wszystkim a i tak byłoby komfortowo.

Generalnie dużo, jak nie wszystko, w tym bucie poszło w amortyzację. Idealnym biegaczem dla tego buta będzie więc ktoś szukający maksimum komfortu czy to z racji pokonywania bardzo długich dystansów lub wysokiej masy ciała.

Drop, czyli różnica między piętą a palcami, został w tym bucie obniżony do 5 mm. Dzięki temu stopa leży w bucie bardziej płasko i naturalnie. Nie przywiązujcie się jednak do tego „naturalnie”, bo buta na stopie jest na tyle dużo, że naturalności wiele w nim nie ma. Jest solidność, jest amortyzacja a niższy drop jest przy tej amortyzacji niewyczuwalny. Nawet jeśli nigdy nie biegałeś w butach na dropie niższym niż standarowe 10-12 milimetrów to bez problemu wsiądziesz w Trabuco Max.

Bieżnik

Bieżnik wbrew wizualnej agresywności jest przeznaczony na skałę i kamienie, a nie na teren bardziej błotnisty. Ząbków jest dużo, ułożone są pod różnymi kątami i niewątpliwie złapią się terenu jeśli tylko będzie taka potrzeba. Ale kiedy będzie bardzo mokro i błotniście to nie sądzę aby dały radę. Moja praktyka z bieżnikami o takiej strukturze jest taka, że taki bieżnik bardzo szybko zapycha się ziemią i błotem.

Tak więc kamienie, lekki trail, podmiejskie lasy i dukty leśne. Tam sobie da radę choć jestem też ciekawy tego jak zachowa się w dłuższej perspektywie. Bieżnik zastosowany w Trabuco i Trabuco Max to zupełnie coś innego niż w poprzednikach. Jeśli ktoś ma jakieś doświadczenia, niech da znać.

Guidesole

Podeszwa Trabuco oferuje też technologię Guidesole czyli specjalnego „łódkowatego” wyprofilowania. Obecne jest ono przede wszystkim w butach z serii „Ride” czyli MetaRide, GlideRide, EvoRide a teraz pojawia się też w innych modelach jak Noosa. Niemniej jednak w wyżej wymienionych butach „kołyska” jest mocniej wyczuwalna i bardziej pomaga. W Trabuco Max jest wyczuwalna minimalnie i pomaga… Hmmm… Raczej nieznacznie.

Cholewka

Cholewka jest w tym bucie najbardziej normalna. Z klasycznym językiem, ale do połowy swojej długości zintegrowanym z cholewką. Dzięki temu kamyki mają trudniej dostać się do środka. Przydaje się to także do tego aby język nie przesuwał się na boki.

Zapiętek także jest klasycznie usztywniony a co za tym idzie dobrze trzyma piętę w miejscu. Jeśli znasz specyfikę asfaltowych Nimbusów, Cumulusów i Kayano to Trabuco Max zapewnia podobnie solidne trzymanie pięty. W środku znajdziemy też całkiem sporo gąbek miękko otulających piętę. Mega stabilnie i miękko – to dewiza wykonania i wykończenia zapiętka i w zasadzie na tym można by tutaj poprzestać.

Sznurowanie jest mniej klasyczne bo zamiast zwykłych sznurówek zastosowano tutaj system zaciskowy. Coś w stylu Salomon QuickLace. Czyli cienka wytrzymała żyłka i zacisk blokujący po jej zaciągnięciu. Na nadmiar żyłki mamy specjalną kieszonkę w języku. Dzięki niej przypadkowe rozsznurowanie buta czy zaczepienie sznurowaniem o jakiś patyk jest właściwie niemożliwe. Takie sznurowanie jest bardzo proste, praktyczne i skuteczne. Osobiście bardzo lubię takie rozwiązanie, szczególnie w butach trailowych.

Niestety nie wszystko jest tak idealnie. Język pod sznurowaniem pozbawiony został dodatkowej ochrony. To tylko kawałek najzwyklejszej miękkiej siatki i gąbki. Przy ciut za mocnym sznurowaniu żyłki mogą drażnić stopę zbyt mocno. Gdyby język był wzmocniony nie byłoby tego problemu.

W cholewce znajdziemy też dodatkowe gadżety, czyli mocowania na stuptuty. Jedno takie „oczko” znajduje się w przedniej części buta przy sznurowadłach. To jest na pewno praktyczne bo często stuptuty mają jakieś mocowanie pozwalające zaczepić je o sznurówki. W Trabuco Max można zaczepić je właśnie o to „oczko”. Drugie mocowanie to rzep na zapiętku. I tutaj jestem sceptyczny co do praktyczności tego zastosowania. Jeszcze nie widziałem stuptutów, które pozwalały by mi taki rzep na zapiętku wykorzystać.

Podsumowując

Podsumowując Asics tak komfortowego buta w teren jeszcze nie miał. Żadna z poprzednich odmian Trabuco takiej miękkości nie dawała a miałem ich na nogach trochę… Można by tą konstrukcje jednak trochę dopracować – szczególnie na poziomie cholewki. Przydałoby się wzmocnić język aby zbytnie zaciśniecie sznurowadeł nie było niekomfortowe.