Brooks Aduro 6 – solidny towarzysz codziennych treningów

Najbardziej znane modele Brooksa to Glycerin, Ghost czy Adrenaline. Co jeśli ktoś szuka solidnego buta treningowego a nie chce wydawać kwoty powyżej 500 złotych? Dla takich właśnie osób jest Aduro – model prostszy, mniej znany od „flagowców” ale solidny i godny uwagi.

Przeznaczenie

Brooks Aduro to but treningowy do biegania po twardych nawierzchniach. Z dobrą amortyzacją, ale nie tą z najwyższej półki. Idealnym biegaczem dla niego jest ten ważący do około 80 kilogramów lub biegaczka ważąca do około 60 kilogramów. Pod kątem sposobu przetaczania stopy jest to but neutralny i jeśli nie wiesz do końca jaki jest Twój typ stopy to powinieneś wybierać właśnie z tego typu butów.

Plusy

• dobra amortyzacja,
• głęboki i agresywny bieżnik, który sprawdzi się także poza asfaltem,
• dobry stosunek cena/jakość,
• bezszwowa cholewka.

Minusy

• nie każdemu może odpowiadać wysoki drop – 12 mm

Brooks

W palecie butów Brooksa jest to jeden z trzech treningowych butów neutralnych. Tym najlepiej amortyzowanym, a zarazem najbardziej miękkim jest Glycerin – model który ma tak dużą amortyzację, że sprawdzi się nawet u biegaczy ważących 100 kilogramów. Nieco mniejszą amortyzacją charakteryzuje się bardzo uniwersalny Ghost. Trzeci treningowy model który spośród tych trzech ma najmniej amortyzacji to właśnie Aduro. Pisząc najmniej nie mam na myśli, że jest to but pozbawiony amortyzacji. Aduro ma jej całkiem sporo. Ale Ghosty i Glyceriny mają jeszcze więcej.

Alternatywy

Buty o takim samym przeznaczeniu i podobnej amortyzacji znajdziemy niemal u wszystkich producentów.

Co w bucie?

Aduro to dosyć prosta konstrukcja, ale też takie jest jej założenia. W cholewce nie widać wodotrysków choć została wykonana dobrze. Mamy tutaj klasyczną konstrukcję składającą się z dwóch warstw materiału. Ta zewnętrzna jest bardziej ponacinana aby zapewniać większą wentylację. Ta wewnętrzna to bezpośrednia otulina dla stopy. Całość elementów połączona została bezszwowo co wpływa i na niższą wagę buta i na to że lepiej wygląda.

Mniej szwów to też większy komfort ponieważ każde sztywne łączenie to potencjalne miejsce gdzie but może sprawiać dyskomfort. W przypadku Aduro ryzyko to zostało ograniczone.

Miejsca z przodu jest dość aczkolwiek mam wrażanie, że Ghost jest szerszym butem i oferuje więcej jeszcze więcej miejsca z przodu. W Aduro jest wystarczająco ale nie nazwałbym go butem dla osób które szukają bardzo dużo przestrzeni w przedniej części buta.

Z tyłu też klasycznie. Jak to w Brooksie, także w Aduro zapiętek jest solidnie wyściełany gąbkami tak aby zapewniać miękkie dopasowanie i aby szczelnie opakowywać piętę. Ta miękkość jest charakterystyczna dla pozostałych butów treningowych – Ghosta i Glyceriny. Poza gąbkami w zapiętku mamy też klasyczne usztywnienie, które solidnie trzyma piętę.

Podeszwa wykonana jest z pianki BioMoGoDNA czyli z połączenia pianki BioMoGo (ulepszonej EVA) z materiałem nienewtonowskim. Ten drugi charakteryzuje się tym, że przy lekkim nacisku jest bardziej miękki a przy szybszym sztywniejszy i bardziej sprężysty. Czy to czuć? W praktyce nie.

Czuć za to całkiem dobrą amortyzację. Nie czuć natomiast typowego dla najlepiej amortyzowanych modeli zapadania się w podeszwę i tej gąbkowej miękkości, która potrafi zabijać dynamikę buta. W ten sposób Aduro sprawdzi się jeśli nie szukasz treningowego poduszkowca a nieco twardszego a zarazem nieco bardziej dynamicznego buta. Nie jest to but dla najcięższych biegaczy ale ci ważący do około 80 kilogramów mogę w postaci Aduro mieć bardzo wielofunkcyjnego buta – zarówno nieźle amortyzowanego i wystarczająco dynamicznego.

Drop, czyli spadek pomiędzy piętą a palcami w Aduro wynosi 12 mm co jest dużą wartością. Można rzec, że bardzo wysoką bo nie ma na rynku butów o jeszcze wyższym dropie. Oznacza to że pod piętą jest zdecydowanie więcej pianki niż pod przodem stopy i raczej jest to but dla osób lądujących podczas biegu na pięcie. Wysoki drop sam w sobie sprzyja takiej technice biegu. Zanim jednak uznasz, że to złe to dobra wiadomość jest taka że zdecydowana większość biegaczy (powyżej 80%) podczas biegu ląduje na pięcie.

Bieżnik – bardzo agresywny jak na but o przeznaczeniu asfaltowym. Bardzo charakterystyczny z wieloma dosyć głębokimi wyżłobieniami. Z racji zastosowanej gumy jego przeznaczenie to, jak wspomniałem, asfaltowe drogi i chodniki. Ale… Z racji swojej głębokości da też całkiem dobrą przyczepność poza nimi. Aduro pod tym kątem jest bardzo wszechstronnym butem.

Całość w rozmiarze 12 US waży 332 gramy. To standardowa waga jak na buty treningowe go biegania. Podobną wagę mają klasyki jak Ghost 11, który w tym samym rozmiarze waży 336 gramów czy Asics Gel-Cumulus 20 – 330 gram. Ale już bezpośredni konkurent Aduro z fabryki adidasa czyli Solardrive to 366 gramów. Niemniej jednak waga przy wyborze buta treningowego to rzecz nawet nie drugo- a trzeciorzędna.