Hoka Speedgoat 3 – szybka koza na wypasie

Hoka Speedgoat to jeden z najbardziej znanych i najchętniej kupowanych butów w teren. Aktualnie mamy jego trzecią edycję, która od poprzednika różni się detalami cholewki. Wszystko co dobre w Speedgoatach nadal w nich zostało.

Przeznaczenie

Hoka Speedgoat to but do biegania w trudnym terenie. Najlepiej sprawdzi się na nawierzchniach twardych, kamienistych i skalnych (także mokrych). Nieco gorzej będzie w błocie. Speedgoat jest też butem terenowym o maksymalnej amortyzacji i będzie jednym z najlepszych wyborów na długie biegi ultra. Jak długie? Właściwie dowolne długie.

Plusy

• bardzo dobra amortyzacja,
• wyprofilowanie pomagające w przetaczaniu stopy,
• drop obniżony do 4 mm,
• niska waga jak na buta o takiej amortyzacji,
• przyczepny bieżnik Vibram Megagrip.

Minusy

• wysoka cena – 599 złotych,
• dosyć wąska cholewka, która nie wszystkim będzie odpowiadać.

Hoka – co i dla kogo?

Speedgoat to najbardziej znany i przeznaczony na najdłuższe dystanse but Hoki, ale nie jest najlepiej amortyzowanym butem w teren tej marki. Ten najlepiej amortyzowany to Mafate. Ma tylko minimalnie wyższą podeszwę od Speedgoata ale w jego przypadku „robotę” robi też grubszy i głębszy bieżnik, który odczuwalnie dodaje mu amortyzacji.

Szukając natomiast czegoś o trochę lżejszej i szybszej specyfice niż Speedgoat mamy Hoka Torrent.

Alternatywy

Nie będzie zaskoczeniem jeśli napiszę, że najwięcej alternatyw dla Hoki Speedgoatów jest właśnie w Hoce. To wspomniany Mafate, to niewspomniany but w lekki trail – Challenger ATR. Na tak wysokiej podeszwie i o tak dużej amortyzacji w innych markach mamy też Altrę Olympusa. W mniejszym stopniu Brooksa Calderę. I na tym grono znanych mi alternatyw się zamyka.

Co w bucie?

Speedgoat to przedstawiciel klasycznego podejścia Hoki do butów biegowych. Klasycznego w przypadku Hoki oznacza dużo pod spodem, niski drop i niska waga. W przypadku Speedgoata w tym zestawie mamy jeszcze agresywny bieżnik Vibram.

Dużo pod spodem

Tak można powiedzieć o wielu butach Hoki bo maksymalizm i znacznie większa objętościowo podeszwa to pierwsze co widać w Speedgoatach. Jest to but w którym pod piętą mamy aż 32 mm pianki, a pod śródstopiem 28 mm. To znacznie więcej niż klasyczne buty do biegania w terenie jak Brooks Cascadia, Asics Fuji Trabucco czy Nike Wildhorse. Wysoka podeszwa w tym przypadku spełnia kilka funkcji. Przede wszystkim zapewnia odpowiednio więcej amortyzacji niż gdyby pod stopą pianki było mniej. Pod tym kątem Hoka Speedgoat to jedna z najlepiej amortyzowanych terenówek.

Gruba podeszwa daje też bardzo dobrą izolację od podłoża. Większości drobnych kamieni, korzeni i innych terenowych niespodzianek po prostu nie czuć. Ma to znaczenie szczególnie przy długich biegach. Dlaczego? Po 10 czy 20 km kamienie pod podeszwą nie są jeszcze uciążliwe. Po 50, 80 czy 100 km mogą być. Ale nie muszą. Przed tym chroni duża ilość pianki.

Trzecia rzecz związana z wysoką podeszwą to jej sztywność a zarazem wyprofilowanie jej w łódeczkowaty kształt. Obydwa te elementy tworzą mieszankę która płynnie przetacza się w przód. Nie hamuje i nie spowalnia stopy. Mierząc buta w sklepie można wręcz odnieść wrażenie kołysania się w przód i w tył. To charakterystyczne dla Hoki przetaczanie bardziej pomaga podczas biegania po asfalcie gdzie ruch jest powtarzalny. W terenie jest istotne nieco mniej, ale Speedgoat nie jest butem który przez dużą objętość podeszwy będzie cię spowalniał.

Niski drop

W standardowych butach do biegania drop czyli różnica między piętą a palcami wynosi 10-12 mm. Hoka w swojej filozofii produkuje buty o dropie znacznie niższym. W przypadku Speedgoata jest to 4 mm, co daje bardziej naturalne ułożenie stopy w bucie i ma sprawiać, że stopa będzie przetaczać się bardziej naturalnie.

Niska waga

Niemal każdy kto nie miał w ręku czy na nodze Speedgoata twierdzi, że to ciężki but. W praktyce okazuje się jednak że choć buta jest więcej to w stosunku do „standardowej” terenówki jest butem lżejszym. Można porównać go do klasyka czyli Brooksa Cascadii. Według materiałów producenta Speedgoat 3 waży 292 gramy natomiast Cascadia – 337 gramów.

Natomiast w rozmiarze 12 US Speedgoat 3 waży 326 gramów. W ten sposób jest lżejszy np od S/Laba Ultra – 346 gramów czy Trailtalona 290 – 358 gramów.

Vibram pod spodem

Wreszcie to co odróżnia Speedgoata od wielu innych butów do biegania to bieżnik wykonany z gumy Vibram. Ten mały żółty znaczek to dla mnie jak znak jakości, bo już dawno przekonałem się, że Vibramowe bieżniki wytrzymują dużo więcej niż te ze „zwykłej” gumy. Trzymają się też dobrze mokrych nawierzchni a o to właśnie w Speedgoatach chodzi.

Pod kątem agresywności jest to bieżnik umiarkowanie agresywny. Wystarczający na skały, twardy trail i lekkie błoto. W głębokim błocie przydałyby się większe kołki.

Aha… Zauważyliście że kołki w podeszwie Speedgoatów przypominają ptaki z rozpostartymi skrzydłami co nawiązuje do logo Hoka?!

Poprawiona cholewka

Do cholewki w Speedgoat 2 było najwięcej zastrzeżeń. Przede wszystkim z racji tego, że poprzez specyficzne ułożenie elementów na przedniej części cholewki miała tendencję do szybkiego pękania na zgięciu. W Speedgoat 3 element wzmacniający cholewkę w rejonie palców został nieznacznie zmieniony. Ma nieco więcej gumy, wygląda solidniej i nie ma już tak mocno zaznaczonych perforacji na których pękał. Na pewno nie będzie niezniszczalny, ale jego wytrzymałość powinna być większa.

Reszta cholewki również ma dużo elementów wzmacniających. W butach terenowych narażonych na kontakt z patykami i kamieniami tak być powinno i Speedgoat od tego nie odbiega.

Cechą charakterystyczną cholewki Speedgoata jest też jej szerokość. A raczej mniejsza szerokość niż większość butów. Ma to swój cel w tym aby cholewka Speedgoata trzymała stopę jak najlepiej niezależnie od tego jak i na czym stanie. Dopasowany but w tym pomaga. Porównując Speedgoata do równie popularnego Challengera ATR to Speedgoat jest butem wąskim, Challenger ATR szerokim. W perspektywie ostatniego roku szerokość Speedgoata 3 nie różni się od szerokości Speedgoata 2.