Są takie buty że jak na nie patrzysz to pukasz się w głowę i myślisz, że też ktoś chce w czymś takim biegać… Otóż chce i choć but wygląda bardzo dziwnie, to biega się w nim naprawdę nieźle. Szczególnie po błocie i offroadzie gdzie można wykorzystać w pełni jego bieżnik.
Merrell zresztą przyzwyczaił nas do specyficznych butów. Wszystkie poprzednie jakie miałem i mam charakteryzują się i specyficzną konstrukcją i niższym dropem. W przypadku Allout Terra Trail też tak jest. Mylący jest tylko dopisek Allout sugerujący, że to but w każdy teren. Otóż moim zdaniem to but na takie warunki kiedy inne nie dają rady i kiedy ich szkoda…
Podstawowe informacje
Dane techniczne
W jedynym słusznym „terenowym” kolorze
Te buty już pod katem designu są przeznaczone na błoto. Wykonane są z czarnej gumy, czarnej siateczki i dodatków… też czarnych. Jest kilka czerwonych wzmocnień w rejonie śródstopia ale to raczej wyjątek potwierdzający regułę. Przy tak mało wdzięcznym designie nawet jak się wdepnie w błoto, a w nich wręcz trzeba biegać po błocie, nie będzie ich szkoda.
Bieżnik – główny atut
Zacznę od dołu bo tutaj jest najciekawiej. W Merellach mamy bieżnik Vibrama i to nie byle jaki. Pod kątem agresywności jest jeden z tych najbardziej wyżyłowanych i głębokich. Dodatkowo jest stosunkowo miękki i idąc czy biegnąc po asfalcie wręcz czuć (i czasami słychać) jak pracuje. Ale nie jest to bieżnik na asfalt. Szkoda go na twardsze nawierzchnie.
Dużo lepiej jest w lesie kiedy grunt traci gładkość i stabilność. W lesie już nic w nich nie przeszkadza i nic nie słychać. Najlepiej natomiast wpakować się w nich w błoto, luźny piach czy jakieś górki na przełaj. Wtedy gruba, agresywna i pracująca podeszwa działa najlepiej. Nie ma problemu z przyczepnością czy to na suchym luźnym piachu, nie ma problemu w błocie. Bieżnik też się nie ślizga na mokrych kamieniach.
Z tego też powodu w Terra Trailach biegam stosunkowo rzadko. Zabieranie ich na asfaltowe trasy to zbrodnia, w zwykłe leśne rozbiegania też. One najlepsze są w mokry, ubłocony teren czy wtedy kiedy niekoniecznie mam chęć biegać po głównych duktach leśnych.
Cholewka, czyli poprawiłbym dopasowanie skarpety
To co najbardziej się rzuca w oczy to skarpeta. Ostatnio to modne rozwiązanie bo na zmianę z Merrellem mam Nike LunarEpic, który choć w trudny teren się nie nadaje to w temacie skarpet poszedł jeszcze dalej. Skarpeta w Merrellach nie jest przesadnie wysoka. Sięga tuż pod kostkę, ale jej nie zakrywa. Nie utrudnia zakładania ani zdejmowania buta. Za to sprawia, że po założeniu but się bardzo dobrze do stopy dopasowuje
Wykonana jest z tego samego materiału co część cholewki przez co nie jest tak elastyczna i dopasowująca się do stopy jakbym sobie wymarzył.
Jest jeszcze jeden minus. Gdyby skarpeta była nieco wyższa i bardziej dopasowana do kostki byłoby lepiej. W normalnych warunkach sięga ona pod kostkę. A między skarpetowatą cholewką a stopą tworzą się minimalne przerwy. Jeśli w lesie mam błotną paćkę zamiast ścieżki to czasami jakiś drobiazg może wpaść do środka.
Często też w przypadku takich skarpetkowatych butów twierdzę że da się w nich biegać bez sznurowania czy że sznurówki pełnią funkcję głównie dekoracyjną. Merrelle Terra Trail to nie Ultraboost czy Lunar Epic – trzeba je sznurować.
Wzmocnienia, czyli pancerz
Ciekawie został też rozwiązany przód i tył buta. Z obydwu stron podeszwa nachodzi na but i tworzy dodatkowe wzmocnienia. Z przodu mamy tak jakby jęzor podeszwy nałożony na palce. Wygląda specyficznie, ale robi dokładnie to co powinien robić czyli chroni palce przez przypadkowymi uderzeniami, o które w terenie nietrudno.
W tyłu mamy podobnie dziwną konstrukcję. Cholewka została na tyle podniesiona po bokach, że tworzy jednocześnie zapiętek który trzyma piętę. To także fajnie działa bo cały tył buta pracuje razem. Jest to też komfortowe i sprawdza się w terenie. Nie mam żadnych uwag do trzymania pięty podczas biegu.
A co z wodą?
Merrell Terra Trail nie posiadają wodoodpornej membrany. Cholewka natomiast jest na tyle wzmocniona, że z lekkim ochlapaniem daje sobie radę. Bardziej pancerny pod tym względem jest przód buta, bo tutaj choć wielokrotnie paćkałem go wodą, śniegiem i błotem nie czułem wilgoci. Wilgoć zawsze jako pierwsza przedostawała się gdzieś przez boczne rejony cholewki.
Przez te same rejony zapewne z buta później uciekła.
Podeszwa czyli niższy drop i… mało istotna amortyzacja
Terra Trail mają też obniżony drop do 6 mm. W praktyce natomiast nie ma to wielkiego znaczenia i jeśli ja miałbym określić drop to powiedziałbym że jest trochę wyższy. W Terra Trailach nie ma wrażenia stania na płaskiej podeszwie, które jest w części butów z obniżonym dropem Merrella i nie tylko.
Co do samej amortyzacji to jakaś jest. Raczej mniejsza niż większa. Tak naprawdę w butach tego typu nie powinna ona być duża. But ma po prostu dawać tyle miękkości aby było komfortowo ale bez miękkości znanej z butów na asfalt. Z resztą w terenie na jaki ten but jest przeznaczony amortyzacja to jedna z ostatnich z rzeczy, która mnie interesuje.
Waga – 330 gramów
Terra Trail przez tą dużą ilość gumy, wysoki zapiętek i bardzo gruby bieżnik wygląda bardzo pancernie i ciężko. W praktyce waży trochę mniej niż się po nim spodziewałem a dokładnie but w rozmiarze 12 US waży 330 gramów. Nie jest to mało, nie jest to but który można nazywać lekkim. To taka standardowa waga jak na but do biegania i trochę poniżej średniej jeśli chodzi o buty terenowe.
Cena – 120$
Na stronie merrell.com but kosztuje 120 dolarów co w przeliczeniu na polski złoty daje około 450 złotych. Ani drogo ani tanio patrzać na inne buty terenowe.
Podsumowując
Merrell Terra Trail to wbrew dziwnemu wyglądowi kawał dobrego buta do taplanie się na piaszczystych lub błotnych trasach. To ciekawa propozycja dla kogoś kto szuka buta w totalny offroad. Jego największym plusem jest bieżnik – głęboki, agresywny i trzymający się wszystkiego. Cholewka również odpowiednia jak do buta na błoto. Z przodu dobrze chroni przez przypadkowymi wdepnięciami w kałuże i rozbryzgami wody. Nie ma natomiast żadnej membrany i woda nawet jak do buta wpadnie to też równie szybko wypadnie. Zapewne przez boczne okolice cholewki bo tak się działo u mnie. Skarpetkowa cholewka jest tu najmniej dopracownym elementem. Pod kątem komfortu jest OK ale mogłaby być nieco wyższa czy ciaśniejsza bo pomiędzy nią a stopą tworzą się luzy idealne na wszelkie drobinki.
Plusy
- głęboki bieżnik który nadaje się na piach, śnieg, błoto
- odporny na przypadkowe zachlapania
- dobre dopasowanie do stopy.
Minusy
- skarpetkowa cholewka mogłaby być trochę wyższa tak aby lepiej oplatała kostkę.
Ciekaw jestem czy but nadawał by się na bieg katorżnika? Nie zajechały by się ?
Ponadto mam pytanie czy można je zabezpieczyć jakimś impregnatem w „szpreju” przed dostaniem się wody, konkretnie mi chodzi o śnieg. Czy też po porostu przyzwyczaić się jak Ty do wody w bucie.