New Balance FuelCell Rebel v2 – ten „szybszy”, ale cały czas komfortowy

FuelCell Rebel v2 to druga generacja lekkiego buta treningowego. Bardziej miękka od poprzednika. Bardzo naturalna i dosyć minimalistyczna konstrukcja, która może być butem treningowym, ale moim zdaniem dużo lepiej sprawdzi się przy nieco szybszym bieganiu niż przy truchtaniu.

Przeznaczenie 

New Balance Rebel to but treningowo-startowy do biegania po twardych nawierzchniach. Cechuje się dobrą amortyzacją i spokojnie może być używany przez biegaczy ważących do około 85 kilogramów. Jego lekkość w porównaniu z z amortyzacją czynią z niego dobrą, szybką treningówkę dla lżejszych biegaczy.

Plusy

• bardzo dobra amortyzacja,
• miękka, minimalistyczna cholewka,
• bardzo mała masa buta,
• dobra dynamika i sprężystość.

Minusy

• niewielka stabilność.

NB – co dla kogo?

W treningowo-startowej ofercie butów NB tradycyjnie dzieje się dużo. Jeśli miałbym szukać alternatyw dla Rebela w NB to znalazł bym ich wiele. Choćby Propel v2 czy FuelCell TC, który ma najbardziej zbliżoną charakterystykę do Rebela. Właściwie to mogę, może trochę odważnie, ale nazwać go „FuelCell TC bez karbonu”. Amortyzacja i ogólna specyfika się zgadza.

Alternatywy

W innych markach ciężej o jego bezpośrednie alternatywy. Najbliżej mu do Asics Novablast – podobna miękkość, również bez dodatku karbonu. Z resztą spokojnie można zestawić go z karbonowymi butami treningowymi, jak choćby wspomniany NB FuelCell TC czy Hoka Carbon X.

Podeszwa czyli FuelCell

Podeszwa to pianka FuelCell. Mieliśmy już z nią do czynienia w przypadku innych butów NB, czy chociażby poprzedniej edycji Rebela. Jest to pianka wykonana z TPU z dodatkiem azotu. Jest bardzo miękka. Wręcz gąbkowata. Jest bardziej miękka niż w poprzedniku Rebel v1, porównywalna z tą zastosowana w FuelCell TC. Pod kątem odczuwalnej miękkości jest to but bardzo porównywalny z TC i nie na darmo napisałem że TC to taki „rebel z karbonem”.

Tej odczuwalnej miękkości jest w nim dużo. Można go wręcz pomylić z typowym butem treningowym ale nie do końca taki jest. But jest bardzo miękki, powiedziałbym że plastyczny, ale podczas biegu przyjemnie sprężynuje. Jego miękkość nie zamula. Sprawia że jest to raczej lekki but treningowy niż po prostu ciężki treningowy „poduszkowiec”.

Bieżnik w Rebelach jest typowo asfaltowy i bardziej „startowy” niż „treningowy”. Mało żłobień, guma głównie pod przednią częścią stopy, z tyłu jej mało. Taki układ gumy to raczej domena szybkich butów gdzie znaczna część kontaktu z podłożem przypada na przednią część stopy. Im szybsze bieganie tym pięta ma mniejszy kontakt z podłożem. 

Cholewka czyli przewiewność i naturalność

Cholewka pozbawiona jest technicznych wodotrysków. Jest dosyć cienka, przewiewna i pozbawiona większych wzmocnień.

Wśród dobrze amortyzowanych butów jest jednym z nielicznych który może pochwalić się bardzo elastycznym i minimalistycznym zapiętkiem. Nie ma w nim żadnego dodatkowego usztywnienia. Jest to bardzo przyjemny dla stopy i zupełnie nieinwazyjny dla Achillesa. Jeśli ktoś szuka komfortu właśnie w tym miejscu może być usatysfakcjonowany. Jeśli ktoś szuka bardzo mocnego trzymania pięty może usatysfakcjonowany nie być. Taka naturalność i minimalizm wyklucza jednak trzymanie pięty jak w „imadle”. Coś za coś.

Dopasowanie buta jest dobre. Zarówno elastyczny zapiętek jak i cholewka w rejonie śródstopia dobrze dopasowuje się do stopy i ma się wrażenie dobrego trzymania. Z przodu luzu jest wystarczająco dużo, ale nie jest to but który ma przesadnie szeroki przód buta. Jest dosyć przestronnie i standardowo. Rozmiarówka też standardowa. Nie mam potrzeby wybierania buta o rozmiar większy lub mniejszy niż zazwyczaj.

To tyle o nowym Rebelu. Technicznie jest to dosyć prosty but. Rebel w wersji drugiej robi też dużo lepsze wrażenie niż „jedynki”. Większą miękkość przy jednoczesnej lekkości na stopie tworzy bardzo przyjemne uczucie. Jest to na pewno but który lżejsi biegacze wykorzystają zarówno na spokojnych treningach jak i na szybszych jednostkach.

Mając natomiast kilka par butów Rebele śmiało mogą służyć jako te „szybsze”. Te w których będzie można się komfortowo rozpędzać na interwałach lub robić szybsze ale też dłuższe odcinki. Sporo w nich jest dynamiki, którą szkoda by marnować tylko i wyłącznie na wolnych rozbieganiach. Ja bym go tak wykorzystywał. Jako ten „szybszy”, ale cały czas komfortowy.